(posuwać się wolno)

См. также в других словарях:

• posuwać się – posunąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolno przemieszczać się w określonym kierunku, zmieniać swoje położenie; wolno sunąć, przechodzić, przejeżdżać pewien odcinek drogi; iść, jechać do przodu; przesuwać się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść [posuwać się] żółwim krokiem — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść bardzo wolno, nie przyspieszając ani nie zwalniając : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kondukt szedł żółwim krokiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• toczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się ruchem obrotowym, przesuwać się na kołach, rolkach; posuwać się, jechać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pociąg toczy się po szynach. Kule toczą się po podłodze. Powóz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pełzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pełzaćam, pełzaća, pełzaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ruchu nieukierunkowanym lub o czynności wielokrotnej: posuwać się wolno, przylegając do podłoża całym spodem ciała …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pełznąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa a. IVb, pełznąćnę, pełznąćłznie || pełznąćłźnie, pełznąćłznij || pełznąćłźnij, pełznąćnąłem || pełznąćzłem, pełznąćnął || pełzł, pełznąćzła, pełznąćłzli || pełznąćłźli || pełznąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• snuć — ndk Xa, snuję, snujesz, snuj, snuł, snuty 1. «skręcać nitkę z przędziwa za pomocą wrzeciona lub kołowrotka; prząść» Snuć przędzę. ◊ Snuć bajkę, gawędę, opowieść, opowiadanie «opowiadać coś» ◊ Snuć plany, projekty, domysły, marzenia itp. «tworzyć …   Słownik języka polskiego

• leźć — ndk XI, lezę, leziesz, leź, lazł, lazła, leźli 1. pot. «iść, posuwać się wolno, wlec się» Leźć po błocie. Konie ledwo lazły. 2. pot. «wchodzić na górę, wspinać się, wdrapywać się» Leźć na drzewo. Leźć po drabinie. 3. pot. «iść, dostawać się… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy …   Słownik języka polskiego

• ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …   Słownik języka polskiego

• wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi …   Słownik języka polskiego